Galeri sahibi Elvira González: "Ülkenizin utancını satamazsınız."

Beyaz giyinmişti -çünkü fotoğrafları çekildiğinde her zaman beyaz giyindiğini söylüyor- mercan rengi kulaklarını, boynunu ve ellerini süslerken ve göz kamaştırıcı bir gülümsemeyle, Elvira González (Madrid, 88) bu Salı günü Alberto Anaut Ödülü'nü almadan saatler önce iyi mizahını, sağduyusunu ve tükenmez merakını sergiledi. Yeni ödül, dansçı ve heykeltıraşın kızı olan bu kadının "galeri sahipliğinin profesyonelleştirilmesi ve modern ve çağdaş sanatın yayılmasındaki kararlı çalışmasını" takdir ediyor. 1960'larda sıçrayış yapıp bir galeri açmadan önce sahnede zafer kazandı. Rothko, Calder ve Donald Judd'u galeriye getirdi ve krizleri nasıl atlatacağını ve solo çalışmaya karar verdiğinde nasıl daha fazla çaba göstereceğini biliyordu. On yıl önce, bu inatçı boğa güreşi tutkunu dizginleri kızları Elvira ve Isabel Mignoni'ye devretti .

Soru: Yeni bir ödül, zaten birkaç tane var.

Cevap: Bu bir takdir, ama aynı zamanda bir kibir eylemi. Alberto Anaut'un ödülünün bana düşündürdüğü şey, onu kültüre büyük destek verdiği için hak ettiği.

S. Basel fuarından mı geliyorsunuz?

A: 30 yıldır ilk kez başarısız oldum. Kendi başıma başladığımda gitmem konusunda ısrar ettiler ve Helga de Alvear'dan beni desteklemesini istedim çünkü komitedeydi. Beni kabul ettiler. Ona teşekkür etmeye gittim ve "Bana teşekkür etme. Onlara çalışmaya uygun olmadığını ve iki yıldır burada olmadığını söyledim." dedi. Gerçeği söylüyordu; harikaydı!

S. İspanya'da modern sanatı en çok destekleyenler kadınlar mıydı?

A. Bu oldu. Önce Juana Mordó, ben ve Juana de Aizpuru ve yavaş yavaş hepsi kadın oldu. Belki de daha inatçı, ısrarcı ve sabırlı olduğumuz için.

S. Kariyerinizde aldığınız hangi kararla en çok gurur duyuyorsunuz?

A. Theo'dan ayrılıp tek başıma devam ettiğimde. Bir diğer önemli karar da, bunu çok iyi başaran kızlarımın, annelerinin onları sıkıştırmaması için nasıl geri adım atacağımı bilmekti. Bu zor.

S. Mesleği kimden öğrendiniz?

A. 1963'te iki yıllığına Paris'e gittiğimde yaptığım tek şey galerilere, salonlara ve bienallere gitmekti. Gözlemleyerek öğrenirsiniz.

S. Sana iyi tavsiyeyi kim verdi?

R. Daniel-Henry Kahnweiler bana çok sabırlı olmam gerektiğini söyledi. Paris Okulu'nda İspanyol sanatçıların sergisi olduğunda onu görmeye gittim çünkü Manolo Hugué metnimi o yazmıştı. Ona ödeme yapmam gerekeceği aklıma gelmemişti. Jean Cassou da benim için bir metin yazdı. Her zaman en iyisini istedim.

S. Size Petite Espagnole dedikleri doğru mu?

A. Evet, beni arayanlardan biri bir keresinde ona Petite Espagnole'u kullanırken dikkatli olmasını, yüzünü kırabileceğimi söylemişti.

S. Sanatta yaşadığınız en önemli değişim ne oldu?

A. Eskiden her şey daha romantik olurdu. Koleksiyoncular beğendikleri için satın alırlardı ve siz onların evrimleşmesine yardımcı olmak zorundaydınız. Siz ilerlersiniz; bir sanatçı sizi diğerine götürür. Sanat hayattır ve gözlemciler ve sanatçılar gerektirir.

S: Galeri sahibi olmadan önce dansçıydınız. Dansa nasıl başladınız?

A. Farkında olmadan, çünkü annem hamileyken zaten dans ediyordu. María Guerrero Tiyatrosu'nda ve İspanyol Tiyatrosu'nda La Argentina ile dans etti. Küçükken okuldan ayrılır ve annemle tiyatroya giderdim ve ayrıca Encomienda Caddesi'ndeki Pericet'nin okulunda prova yapmaya gittiğimde de. Ne zaman bir hata yapsam, onu çok sık izlediğimden az çok bildiğim için katılmamı isterlerdi. Daha sonra bolero okulunu, barra'yı öğrendim ve böyle başladım.

S. Nasıl bıraktınız?

A. Evlendiğimde devam edemedim. Pilar López ve Antonio Gades ile dans etmiş olsam da Tayland'ı bile gezdim. Tutkum seyahat etmekti ve hala öyle.

S. Son seyahatiniz hangisiydi?

R. Nepal ve Bhutan.

S. Merakınızı nasıl canlı tutuyorsunuz?

A. Sergileri ve müzeleri görmek ve öğrenmek istiyorum. Her şeyi bildiğin gün, çoktan ölmüşsündür.

S. Sanatçılara nasıl bakılıyor?

A. Karmaşık ama benzersizliğini kabul etmelisiniz. Babam bir heykeltıraştı, bir ressamla evlendim ve bir sanatçının duyarlılığını ve psikolojisini anladığımı düşünüyorum.

S. Hangi İspanyol sanatçıyı desteklemekten gurur duyuyorsunuz?

R. Esteban Vicente'yle daha büyükken tanıştım ve ona bir tekme attım.

S. Hangi tabloyu satmayı tercih etmezdiniz?

A. Korkunç bir kriz sırasında güzel bir Morandi sattım. Sonunda bir tane daha almayı başardım.

S. Alım satım yapmayı bilmeniz gerekiyor mu?

A. Elbette ki hastalıklarınızı gidermek için mallarınızı satarsınız.

S. Hangi sanatçıyla tanışmak isterdiniz?

A. Picasso, ancak baskılarının yok edildiği galerideki saldırıdan sonra cesaret edemedim. Picasso ve Miró hayranıyım; ikincisiyle tanıştım ve o harikaydı.

S. O saldırıyı nasıl hatırlıyorsunuz?

A. Korktum; 1971'di. Zehir püskürttüler ve her şeyi parçaladılar. Saldırıdan sonra sayfalarını geride bırakan Mesih Kral Çocukları hakkında şikayette bulundum. O yıkımın kanıtları hala elimizde. Bunu benden satın almaya çalıştılar, ancak ülkenizin utancını satamazsınız.

S. Bu yaz herhangi bir seyahatiniz olacak mı?

A. Aix-en-Provence'a, ardından Estonya ve Polonya'ya gidiyorum.